'Ik laat mijn zaad
vol vertrouwen
in de diepe aarde vallen.
Daar ligt het warm en geborgen.
Zorgeloos wacht het,
gekoesterd en geliefd.
En dan,
op een dag
brengt die zachte omarming
het zaad tot ontkieming.
Zo komt een droom tot bloei.'
Zoals jullie hierboven zien, kreeg ik de behoefte dat zaad van de judaspenning een heel warme plek te geven. Dus begonnen met een groot doek waar ik natte dieprode en bruine lagen op aan het zetten ben. Het duurt lang, want het is koud in m'n atelier en dus droogt de natte verf van geen meter. En het doek is steeds te nat en te druipend om te verplaatsen. Het uiteindelijke resultaat laat dus even op zich wachten. Maar wat is het genieten om het te laten ontstaan en de judaspenning weer aan het woord te laten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten