JOURNALING: BEELDBOEKEN, SCHRIJVEN, TEKENEN, SCHILDEREN EN FOTOGRAFEREN SPEELS GECOMBINEERD.

JOURNALING AND MIXED MEDIA

BLOG VAN CHRISTINE VAN DER BURG


20 mei 2021

Klein boek om het licht heen, deel 9

 Phoenix

Goud en licht zijn mijn vleugels en mijn hart,
waardoor ik steeds weer opstijg om het leven te omarmen.
Zoveel dieptes overwonnen,
nesten gebouwd en weer verlaten
in een eeuwige spiraal,
want goud en licht
zijn mijn vleugels en mijn hart.


Deze keer draait het om het Licht in onszelf.
Het licht in ons hart, in ons weten, ons voelen, ons Zijn.

Je valt en je staat weer op dankzij die kracht in jezelf.
Je verliest de moed, en je zet toch die stap.
Je ziet het somber in, maar uiteindelijk vind je een oplossing.
Je snapt er niets van, maar na verloop van tijd ontstaat er inzicht.
Je vecht en bent kwaad, maar misschien ontstaat er langzaamaan acceptatie.

Licht, onze innerlijke kracht, ons kompas,
misschien ook onze herkomst en bestemming.
Daarop vertrouwen is ook al een vorm van licht.



De feniks of phoenix is een prachtig symbool voor dit proces.

Vlam in mij, laai weer op;
 
hart in mij, heb geduld,
 
verdubbel het vertrouwen -
 
vogel in mij, laat zich opnieuw ontvouwen
 
de vleugelen, de nu nog moede en grauwe;
 
o, wiek nu op uit de verbrande takken
 
en laat den moed en uwe vaart niet zakken;
 
het nest is goed, maar het heelal is ruimer.

H. Marsman



Hoe verbeeld jij dit proces?
Welke vorm geef jij dit symbool?

Ook dit is een thema waarbij het fijn is om een toelichting mee te sturen.
Ik geniet erg van jullie schrijven.
Ik kijk en ervaar het werk er anders door. 
Het wordt nog persoonlijker, krijgt nog meer diepgang.

Veel succes deze keer.
Hartelijke groet,
Christine

***

De bijdrage van Els Morsink:

Het gedicht van Albert Verwey is de aanleiding voor mijn interpretatie van mijn Phoenix. De veren in haar snavel staan symbool voor de steeds weer terugkerende innerlijke veerkracht van de mens.





In mijn atelier nog een werkje 18 x 18 gevonden wat de innerlijke veer ook weergeeft:


***

De bijdrage van Janny Buijs:

De wervelende sterrenbladzijde is nog niet gemaakt, maar de bladzijde over het ontstijgen van het donker en het licht in onszelf hervinden,  sprak me direct aan en deze collage verbeeldt en verwoordt voor mij hoe ieder mens op eigen manier van het persoonlijke verhaal komt tot het hervinden van onze diepere ware aard - die vrij van alles is - liefde zonder grens en vorm. 

Dat we hierbij door het leven worden gesteund en geholpen, dat zie ik terug in dit beeld. Fijne bladzijde om me te helpen herinneren aan waar ik naar op zoek denk te zijn.


***

De bijdrage van Annemie Hesen:

Ze viel
Ze brak
Ze huilde
Ze kroop,
Ze bezeerde
Ze gaf zich over
En toen, stond ze weer op.

 
A bird  of fire lives inside of me
Like a Phoenix rising from the ashes
Mend de broken wings
I am born again.

***

De bijdrage van Trees van Rensch:

De ondergrond had ik al.
Ik heb de phoenix getekend en met acrylverf zwart gekleurd.
Dit heeft een betekenis voor mij.
 
Tegen mijn verleden zeg ik “Je hebt het me moeilijk gemaakt
Maar ik bleef staande”.
Tegen mijn toekomst zeg ik ” Hier ben ik,
Ik ben er klaar voor".
 

Zo lag hij neer,
Toen zag ik zijn gestrekte
armen als vleugels aan
weerskanten uitgespreid
eenzaam, buiten bereik van
elk erbarmen ,maar in
uiteindelijk onkwetsbaarheid
Ik raakte en zag, in
eerbied en in vrezen:
Hij was een vogel en een God,
nachtelijks gestorven,
dagelijks herrezen.

M.Vasalis.

***

De bijdrage van Willemien Moerman:

Ik pakte een willekeurig vierkantje uit de nog overgebleven geschilderde collectie.  Hierbij gedacht aan wat betekent " het donker" en "het licht" voor mij. Met zelfonderzoek kom ik tot intrinsiek vrij zijn. Dat is een ingewikkelde dans in mijn leven, weliswaar ondersteund door het eerste couplet van Leonard Cohen . 


***

De bijdrage van Liesbeth Libert:




***

De bijdrage van Annet Smorenburg:


***

De bijdrage van Marlies van Wijngaarden:

Mijn "vuurvogel" lijkt klaar te zijn voor de volgende reis en weer op te willen stijgen voor de volgende etappe. Het heeft waarschijnlijk te maken dat ik in het begin van het jaar 70 ben geworden. Na jaren van zoeken, leren, vallen en opstaan, licht en duisternis heb ik eindelijk mijn pad gevonden. Soms net als deze vogel kan ik met de wind meewaaien maar  ook doelgericht ergens "landen "en voelen dat dit de juiste plek is om te  "zijn ". Ik heb geaccepteerd dat mijn leven ups en downs kent maar ik weet altijd oplossingen te bedenken hiervoor. Het heeft vooral te maken met mijn creativiteit en dat kan je dan wel mijn kracht noemen. Tijdens het  creatief werken komen vaak vogels voor, een  symbool van vrijheid dat  ik ook ervaar tijdens het werken met gemengde technieken. Of is mijn Phoenix een geluksvogel ? 


***











 

 




06 mei 2021

Klein boek om het licht heen, deel 8

 Sterrenstelsels, spiralen en nevels


'Wat rest mij dan uiteindelijk te zwijgen.
Deze nacht vertelt verhalen zonder woorden.
Een stille stem beroert mijn hart.'

Wist je dat er net zoveel sterren zijn als zandkorrels op de aarde?
Onvoorstelbaar toch?
Het zijn er nog meer, want het licht van de veraf gelegen sterren
heeft onze aarde nog niet bereikt,
dus is voor onze ogen onzichtbaar.

Om stil van te worden, eerbied voor te hebben.
Wat weten we nu eigenlijk van het ontstaan en de zin daarvan.
We vermoeden, zoeken en leggen ondertussen onze weg af tussen licht en donker.


We kunnen nat in nat werken.
 Een natte donkere ondergrond en daar de witte verf in laten vallen
 of hem spiraalsgewijs erdoor heen trekken.


Dat is spannend, maar ook zo leuk om te doen!
Hier een detail.


Of houd je het liever droog en meer in de hand?


Experimenteer met spiralen, sterren, scheppingskracht.
Laat je verwonderen door het heelal en je eigen schepping op papier!

Ik vond de toelichting erbij de vorige keer wel heel erg fijn, 
dus als je zin hebt..., voeg wat toe.
Het maakt het werk nog rijker en interessanter om te bekijken.
Hoe het technisch ontstaan is,
maar ook jullie mooie teksten erbij!

Groetjes en veel plezier,
Christine

***

De bijdrage van Marlies van Wijngaarden:

"Er hangt iets in de lucht" Een paar maanden geleden ben ik ook al met dit onderwerp bezig geweest.(zie foto 1) Toen uitgevoerd met restanten verpakkingsmateriaal en de naaimachine. Nu een sfeercollage gemaakt met verpakkingsmateriaal, verder bewerkt met o.i.inkt, acryl spray, houtlijm, glitter en verf . 



***


De bijdrage van Els Morsink:

Mijn sterrenhemel met vallende sterren en mijn eigen sterrenbeeld. Gespat en geblazen op natte ondergrond en met witte stift gewerkt. Op de ondergrond met verfroller paarse verf licht aangebracht.



***

De bijdrage van Trees van Rensch:


'Tussen sterren en planeten
Spant de zon haar gouden licht
Vulkanen en kometen
Hebben een vuurzee opgericht
 
Regenbogen verschijnen
Kleuren dansen tijdloos voorbij
Dag en nacht verdwijnen
Als een dansend wolkenzee in mij.'

***

De bijdrage van Liesbeth Libert:


Deze opdracht is bijzonder. Ik heb rechts de foto gemaakt in Frankrijk in 2003. 
Dat is Mars. Hij was prachtig vurig en heel goed te zien.(op een foto is het toch anders)
Links de fantasie "aarde" en ik heb geverfd en gespetterd: 
de sterren, de hemel boven mezelf in de schaduw.

***

De bijdrage van Annet Smorenburg:


Ik heb geprobeerd te werken met een pendel. 
De  dunne verf zit in een bekertje met onderin een gaatje en bovenaan een touwtje.
Dan "pendelen". Als het goed is krijg je mooie ellipsen van kleine spatten.
Dat is niet zo goed gelukt.
Toch vind ik het wel een sterrenhemel.

***

De bijdrage van Annemie Hesen:

Ik heb wat moeten stoeien met deze opdracht.
Ik wilde graag nat in nat werken en het dan laten ontstaan.
Het lukte echter niet met de acrylverf
De verf liep niet genoeg uit en met wat meer water verdween de witte kleur.
Ben toen aan de gang gegaan met donkerblauwe en paarse ink spray en veel water op de achtergrond.
Daarna een afdruk van mijn sterrenbeeld erop geplakt en met gesso en verf wat vervaagd.
Sterretjes erop gemaakt en met een gelpen afgewerkt.
Als ik er nu zo naar kijk is het voor mij wat druk in het heelal.
Eerder stoppen is ook een kunst heb ik gemerkt.


Heel alwetend en heel stil
Kijken de sterren op ons neer.
De nacht streelt mijn haren
Ik kalmeer
Ik bedaar
Ik adem de sterren.
Even geen woorden meer
Geen gedachten
Alles verstild
Blijft over,
Schoonheid en verwondering.
***

De bijdrage van Willemien Moerman:

Het heeft even geduurd voordat ik 1 van mijn kleurige werkjes bedekte met zwart en donker blauwe verf....er af veegde....laagje erop...eraf...erop... Net zolang totdat ik letterlijk en figuurlijk sterretjes zag.......en zo maak ik dus mijn schilderijtjes😂


" donker is de zee,

  prachtig en beangstigend.

  als ik stil sta en in de verte kijk, zie ik

  de zon langzaam zakken in de zee.

  als ik nog langer kijk, zie ik

  een zee aan sterretjes"

***


De bijdrage van Marian Meijerink:


***