Het is weer tijd voor een opdracht van mijn zus, Els Morsink. Deze keer is het een opdracht met verschillende schrijfingangen. Zelf vind ik dat erg leuk, omdat er soms verrassende dingen naar boven komen, die weer heel persoonlijk werk opleveren. Dicht bij jezelf, dus dierbaar...
We beginnen met wat leeswerk om in de stemming te komen. Veel plezier met haar ideeën!
Onder je lievelingsboom.
'En daar liep hij dan onder de kronen van de loofbomen. De grote bomen kalmeerden hem.
Zijn; niet doen, dacht hij.
Hij zag dat de bomen van de hitte te lijden hadden gehad; er waren al wat bladeren gevallen en die lagen als tovergoud te blinken op het mos. De lange voorbereiding voor de winter was begonnen. De bomen begonnen langzamerhand hun bloedsomloop af te sluiten om te gaan slapen; ze zouden dan alleen maar in hun dromen leven.
Hij kwam bij een open plek, een kaalslag waar men uit respect voor zijn rechte houding en leeftijd één eik had laten staan. Het was warm. Simon deed het jasje van zijn uniform uit en rolde dat op tot een kussen. Hij ging liggen en keek omhoog naar de kroon van de boom die nog donkergroen was en bijna ondoordringbaar. ( Uit Simon, Marianne Frederiksson.)
Kies één van de volgende schrijfingangen.
* Stel je voor dat je onder een grote boom ligt of zit. Wat zie je? Wat hoor je?
* Vlak bij je zit een verteller. Waar zou je graag een verhaal over horen?
* Ga naar buiten, zoek een mooie boom. Welke herinnering komt in je op? Welke gevoelens?
* Heeft het wandelen door het bos je al eens getroost of opgepept?
* Welk dier zou je graag bij die boom tegenkomen? Wat heeft het te vertellen?
Maak het niet te ingewikkeld. Alleen de eerste zinnen van een verhaal zijn ook oké.
Zij vormen de basis voor je werkstuk.
Zoek een afbeelding van een boom waar je graag onder zou willen zitten.
Kleur de ondergrond in een bijpassende kleur.
Ik schrijf mijn verhaal op de achterkant van deze Indianenkaart van Susan Boulet.
Maak een envelopje waar je tekst in past en versier het op jouw manier.
Je kunt natuurlijk ook een kant en klaar envelopje bewerken.
Versier de envelop bijvoorbeeld met gedroogde bladeren of ander materiaal.
Ik heb hem versierd met stof en grappig garen.
Zoek er dingen bij die passen bij je verhaal en maak een collage.
Mijn boom is de beuk, schitterend in voor- en najaar.
Ik had afbeeldingen van beukenzaadjes gevonden, maar het werd toch een beetje saai.
Uiteindelijk heb ik vogelveertjes en gouden blaadjes toegevoegd
en ben nu tevreden over het eindresultaat.
Allemaal succes met jullie verhalen en veel inspiratie gewenst.
Tot slot nog even een grapje van Loesje.
Groetjes!
Els
***
De bijdrage van Christine:
Ik heb eerst een kriskras-collage geplakt en toen er met potlood
twee engelen en wat bomen in getekend.
De omgeving met gesso licht gemaakt zodat ze zichtbaar werden
en kleurrijk tevoorschijn kwamen.
De engelen onder mijn lievelingsboom zeggen me te genieten van het hele kleine om me heen.
In het envelopje zit een eekhoorntje met de engelentekst.
De bijdrage van Tineke van Rijswijk:
Mijn verhaal gaat over een oude appelboom, die me rust en
kracht geeft.
En me leert meebewegen met de natuur.
Over een uil, waar ik op m`n wandelingetje langs kom.
Als ze thuis is knikt ze me bemoedigend toe, alsof ze zeggen
wil; ` Het komt goed! `
En over mijn Godin Cerridwen, die me herinnert vooral zelf
in de ketel te blijven roeren.
En me over te geven aan de stroming van het leven.
De blaadjes zijn van de appel boom uit de tuin, ze
dwarrelden voor m`n voeten…
De tekst heb ik in het envelopje gedaan met de afbeelding
van godin Cerridwen.
Ik heb er met veel plezier aan gewerkt, en ik werd er heel
blij van.
Warme groet,
Tineke van Rijswijk
De bijdrage van Rian Preuter:
Eerst
had ik geen enkel idee hoe ik dit aan zou pakken.
Tot
dat de volgende tekst in me opkwam: "en even raakt de eeuwigheid de mensen
in hun tijd".
Dit komt uit het kerstoratorium "Als appelbloesem in de
winter" van Marijke de Bruijne.
De
muur die veel mensen om zich heen hebben van niet meer bereikbaar zijn op de
"gewone" manier.
"Levend
achter muren van......
Online-zijn....media....digitale
netwerken....agenda...enz....
Verdwijnt
ons eigenlijke
MENS-ZIJN!"
Het
maakt leven zo koud en leeg....
Dus koos ik voor de appelboom. Prachtige bloesem en boomvorm met
uiteindelijk appels en taart!
***
Zo in mijn boomhut verlies ik mij in dromen.
Van sprookjes uit de jaren die vervlogen.
Terwijl de nevels het vertrek doorstromen.
In het envelopje een gedichtje.
Groetjes Trees van Rensch:
***
De bijdrage van Jolande:
Ik heb zelfgemaakte foto's gebruikt en op het briefje in
het envelopje staat het volgende:
"Zo'n beetje in onze achtertuin begint het
uitgestrekte Meerdaalwoud.
De lokale kunstenaar Ad Wouters heeft van stammen van afgestorven
eiken schitterende beeldhouwwerken gemaakt, die langs het Pad van Ad staan; een
route van 25 kilometer door het bos.
Mijn lievelingsboom is een Amerikaanse eik die door de
bliksem is getroffen en waar Ad toen een vleermuis in heeft gemaakt. "
***
De bijdrage van Marjo Jurriaans:
Ik had eerst een kleurplaat van een boom gevonden, maar
die werd niet mooi. Toen heb ik zelf een boom getekend op een
dylusionachtergrond. Een kleurplaat van een vrouw van internet afgehaald en
deze ingekleurd met copics.
Gisteren was ik in het atelier van mijn vader en heb ik
zijn acrylverf en kwasten mee genomen. Mijn vader is helaas op 2 november 2016
overleden. Ik wil nu dus gaan proberen om meer acrylverf te gebruiken. De
kleine envelopjes heb ik gemaakt door een envelop thinlit van Stampin Up te gebruiken
op een papiertje dat ik heb bestreken met acrylverf. In de envelopjes een klein
briefje naar mijn vader.
***
De bijdrage van Annet Smorenburg:
Onder
de grote boom
Zie
de blauwe lucht
De
blaadjes die er nog zijn ritselen
De
rest is al gevallen
Daardoor
zie je de takken goed
Ze
reiken alle kanten op,maar zijn ook verbonden
Het
zijn oude eiken
Wel
honderd jaar oud
Zomaar
een laantje geschiedenis
In
een moderne (nou ja al wel 40 jaar oude) wijk.
De
oude eiken winnen
Wat
zouden die bomen veel kunnen vertellen.
***
Ook deze is van Annet:
als ik deze boom was dan woonde ik aan een prachtig weggetje
op Terschelling
als ik deze boom was dan was ik een rots in de branding
als ik deze boom was dan was ik een doorzetter
als ik deze boom was dan stond ik midden in de bloemen
als ik deze boom was dan reikte ik tot in de hemel
als ik deze boom was dan stond ik stevig
als ik deze boom was dan was ik gehavend
als ik deze boom was dan gaf ik beschutting
als ik deze boom was dan zag ik vaste gasten ieder jaar een jaartje ouder worden
als ik deze boom was dan werd ik rimpelig
als ik deze boom was dan weerstond ik weer en wind
als ik deze boom was dan kwamen vogels me gedag zeggen
als ik deze boom was stopten mensen om me te tekenen
als ik deze boom was dan stopten mensen om me te fotograferen
als ik deze boom was dan voelde ik me kwetsbaar
als ik deze boom was dan was ik open
als ik deze boom was dan had ik duistere plekken
als ik deze boom was dan genoot ik van de zon
als ik deze boom was speelde de wind in mijn haren
als ik deze boom was dan had ik een bult in mijn lijf
als ik deze boom was kwamen beestjes me bezoeken
als ik deze boom was had ik het in de winter koud
als ik deze boom was had ik een prachtig uitzicht
als is deze boom was werd ik steeds schever
als ik deze boom was voelde ik me oud
als ik deze boom was werd ik een herinnering
als ik deze boom was woonde ik aan een prachtig weggetje
op Terschelling
***
De bijdrage van Annemie Hesen:
Stilte
Soms is stilte taal,
is stilte een verhaal.
Innerlijk uitgelegd
vertelt dat
stilte tussen mensen
eigenlijk
alles zegt.