JOURNALING: BEELDBOEKEN, SCHRIJVEN, TEKENEN, SCHILDEREN EN FOTOGRAFEREN SPEELS GECOMBINEERD.

JOURNALING AND MIXED MEDIA

BLOG VAN CHRISTINE VAN DER BURG


28 februari 2012

33. Beeldboek 'The tapestry'

Materiaal om te binden: stokjes van een sushimatje uit de Action.



Het beeldboek is klaar. Het heeft de volgende tekst gekregen:
'Being part of the tapestry,
I shall accept the dark colours,
they make the bright ones
glow...'


Papier van de Middelste Molen in Loenen dubbel gevouwen.
Een even aantal inknippingen ( goed woord?) gemaakt.


Stokjes afwisselend door twee aangrenzende bladzijdes gestoken, zodat ze aan elkaar vast komen te zetten.




Met goudkleurige gelpen nog wat weefsels doorgetekend en tekst toegevoegd.






Het boek is zo stevig verbonden, maar toch gemakkelijk te openen.
Tadaa!!!

20 februari 2012

32. Verfresten op de krant.

Materiaal: oude krant, verf, roller, fototoestel, goudpapier en lapjes met een los weefsel, fineliner en kleurpotloden.


Soms ontstaan er kleine kunstwerkjes op wel heel toevallige wijze.
Ik was aan het schilderen aan de keukentafel omdat het atelier ijskoud was. Dus maar een krant eronder. Uitgeschilderd blijft de vieze krant achter.


Ziet er smerig uit, maar als je wat gedetailleerder kijkt zie je hele interessante structuren.



Het blad is prachtig, ook als je de onder- en bovenkant loslaat en het op allerlei manieren ronddraait en bekijkt.



Tijd om het fototoestel te pakken en allerlei detailfoto's te maken. Deze keer heb ik geen zin in de tekst. Daar fotografeer ik omheen. Uitprinten en ander materiaal erbij zoeken.



Goudpapier, een losgeweven gouden lapje en een stukje tafelloper nog van kerst toegevoegd. De kleuren zet ik met kleurpotlood nog wat sterker aan.




Al met al levert dit stukje krant verrassend genoeg een mooie serie op!
Dat is altijd zo bijzonder! Gewoon beginnen en het zonder plan laten groeien.















Nu bezinnen hoe ik al die losse werkjes, want het zijn er 16, tot een beeldboek aaneenvoeg. Dat wordt het volgende item. Zo rol je van het ene als vanzelf door naar het andere...

11 februari 2012

31. Beeldboek 'Dag Nacht...'

Materiaal: boekbinderslijm en lint.



Alle losse pagina's zijn met de lege achterkanten tegen elkaar geplakt.
Zo wordt het boek stevig en kan het probleemloos rechtop staan.




Verder is er met lint gewerkt om het boek met een strik dicht te kunnen doen. Ook zorgt het ervoor dat er niet te veel spanning op het papier komt te staan wanneer je het eens onhandig oppakt.
En wat zou er toch in dat zakje zitten???




Ik hou van mooie stofjes die de boel wat lieflijker en zachter maken.




Ook kant leent zich daar uitstekend voor. Om de afbeeldingen te bekijken moet je nu ook iets doen: het kant optillen, een doosje openen, een knoopje ontwarren, een zakje losmaken, enz...
Het boek geeft zich niet in één keer bloot, je moet er wat voor doen, het laat zich langzaam lezen...




Ook de stempels zijn tevoorschijn gehaald.




Evenals de stempels die ik zelf maakte. 'Wonderlijke winter' is hier gestempeld. Dat is het zeker.

In de kou is warmte te vinden van een accepterend hart.

Het donker wordt verlicht door een kaarsenvlam en terugzien maakt duidelijk dat alles zin heeft.

De stroom die nu door mij heengaat maakt gebruik van de bedding die gevormd is, de structuren die er zijn.
Alles was precies zoals het wezen moet.

Dan kan er, al kijkend naar het verleden, dankbaarheid ontstaan
en kijkend naar de toekomst, vertrouwen zijn.
Ook die brengt precies dat wat nodig is.




De allerlaatste dubbele bladzijde bevat een tekst die zich pas ontvouwt als je het strikje los trekt.
En de afbeelding van Poeh en varkentje met een prachtige tekst sluit dit 'Dag Nachtboek...'. Het licht breekt aan, een nieuwe dag is daar.






"What day is it?"asked Pooh.
'It's today,"squeaked Piglet.
"My favorite day,"said Pooh.

08 februari 2012

30. Slaap als een reus.

Materiaal: acrylbinder, tekst in spiegelbeeld, inkt, blauw bloemetjespapier en een klein doosje.




Tijd voor een nieuwe bladzijde van het beeldboek 'Dag nacht...'.
Gaat over 'slaap'.

Een gedicht van Paul van Ostayen in spiegelbeeld uitgeprint.



Ondergrond gemaakt van blauw bloemetjes papier, in stukjes gescheurd en weer opgeplakt.
Daarna dikke laag acrylbinder op het papier dat ik als ondergrond gebruik. Daar de tekst op leggen. Goed aandrukken en laten drogen.


Als de acrylbinder goed is opgedroogd maak je het papier nat. Je rolt nu voorzichtig het papier met je vingers eraf zodat de letters van inkt in de acrylbinder achterblijven. Spannend werkje!


Een klein doosje gemaakt en erop geplakt. Met inkt nog wat versprongen bloemen getekend die goed bij het gedicht passen.


'Slaap als een reus
slaap als een roos
slaap als een reus van een roos.
Reuzeke, rozeke,
zoetekoeksdozeke,
doe de deur dicht van de doos
ik slaap...'

06 februari 2012

29. Deze nacht...

Materiaal: sterk verdunde acrylverf , onverdunde klodders acrylverf, cadeaupapier, vitrage van oma, gaas met nopjes, zoutachtig zand van Xenos.

De volgende drie bladzijdes voor het beeldboek 'Dag nacht...' zijn klaar.



04 februari 2012

28. Zolang er sneeuw ligt...

Materiaal: dun, blauw zwart 'gekreukt beschilderd' papier, wit blaadje uit de opruimingsbak bij Intratuin, zakje plastic nepglitter dat sneeuw moet voorstellen uit dezelfde winkel en het gedicht van Herman de Coninck.


Gisteravond nog even wat gedaan. Buiten is de lucht zwart, maar de sneeuw glanst.
Blaadje op het zwarte papier geplakt, sneeuwglitters erover, tekst toegevoegd. Om te genieten het op de schouw geplaatst, schuin onder de schemerlamp. Bedoeld als pagina voor het beeldboek over de nacht, maar het is veel meer dan dat geworden. Ik val stil bij de schoonheid van dit onverwachte beeld.

'...en toch is ook de nacht
niet uitzichtsloos,
zolang er sneeuw ligt
is het nooit volledig duister,
nee,
er is de klaarte van een
soort geloof
dat het nooit helemaal donker wordt.
Zolang er sneeuw ligt
is er hoop...'

Herman de Coninck.

02 februari 2012

27. 'Dag nacht...'

Materiaal: dik (aquarel)papier, verdunde acrylverf, kleurpotlood, decoratiestof.


Gewoon beginnen met een kleur waar ik behoefte aan heb. Niets bijzonders in m'n hoofd. Acrylverf verdunnen in een bakje en op het papier gieten. Dat is altijd heerlijk om te doen. Het wekt nieuwsgierigheid op; je weet immers niet precies wat de verf gaat doen en wat er ontstaat.
Het wordt in ieder geval blauw. Van heel donker tot bijna wit.

Met de achterkant van de kwast schrijf ik woorden in de verf die bij me opkomen. 'Nacht' en 'Hoop'. Als de verf straks droog is, komen de ingekerfde lijnen wel weer tevoorschijn. Zo niet, ook geen man overboord. Ik weet dat ze er in zitten.


Nu wat detailfoto's maken van interessante stukken op het papier. Het is nog niet helemaal droog, maar dat is geen bezwaar. Dit afgekaderde stukje vind ik mooi. En zo zoek ik er nog een paar.
Het thema verduidelijkt zich.

Het papier mag nu rustig verder drogen.
Een andere keer ga ik er weer mee verder. Nu print ik twee detailfoto's op A4-formaat uit.



Met een kleurpotlood volg ik wat lijnen in de verf. Er ontstaat een landschap. Daar moet ik zelf natuurlijk in. Pas dan ontvouwt zich het verhaal pas echt.

Dag nacht,
je hebt me veel inzicht gebracht,
maar pas toen ik om durfde kijken,
zag ik jouw schoonheid...'



De werkstukken wil ik straks bundelen in een beeldboek. Daarom plak ik ze op mooi handgeschept papier, dat zich straks overal in het boek zal herhalen.
Wordt vervolgd...