JOURNALING: BEELDBOEKEN, SCHRIJVEN, TEKENEN, SCHILDEREN EN FOTOGRAFEREN SPEELS GECOMBINEERD.

JOURNALING AND MIXED MEDIA

BLOG VAN CHRISTINE VAN DER BURG


20 februari 2022

Beeldboek 'Weer of geen weer', deel 9

 Gaan we vandaag stormen,
geïnspireerd door het tumult dat over ons land trok?
O nee, we zoeken juist iets rustigs op.

Avondzon

Met de schemer in het gezicht,
de avondzon in beide handen.
Het oranje oog kijkt over landen
naar het dampend tanend licht.

Ik zie de laatste schijn steeds lager,
hoe het zich een uitweg baant.
Tot de westenwind de ogen traant.
De kleuren worden langzaam trager.

Dan is er niets meer dan gedacht.
Een dromend staren overzee.
De schemer neemt me mee
en bereidt er zo mijn nacht.


- Willem B. Tijssen -


Wat kun je doen?
Werken met warme kleuren...


In tijdschriften neuzen, 
op zoek naar passende tinten...


Stroken scheuren
en banen plakken.
Maak het een feestje in de lucht.


Ha, goudpapier gevonden voor de zon.


Wat dacht je van mooie warm bruine afdrukken om silhouetten mee te maken?
Ook nu weer laagjes in het landschap.


Bij mij springt er een meisje in het gras,
mooi afstekend in de zon.
Het gedicht zit onderaan de zon geplakt en is verschuifbaar.
Soms zichtbaar,
soms niet.

Wat gebeurt er in jouw avondlicht?
Laat de wind de wind en kom langzaam tot rust
in een vredig sfeertje.

Veel plezier en succes.

Christine van der Burg

***

De bijdrage van Trees van Rensch:




***

De bijdrage van Marlies van Wijngaarden:


Op de valreep deze avond zon. 
De "sonindeseesiensakkensoumijnsustersientjeseggen" 
Dit is het beeld uit mijn jeugd, de zon die na een lange stranddag onder ging. 
Nogmaals een collage gemaakt van mijn prints die ik afgelopen periode heb gemaakt. 

***

De bijdrage van Henriëtte Brandenbarg:



De zon kan echt ondergaan. 

***

De bijdrage van Janny Vermaat:


Ik ben net een weekje naar de kust geweest, vandaar mijn avondzon aan zee. 

***

De bijdrage van Femia Spijkerman:


De avondzon riep bij mij als eerste ‘Liefde’ op. Daar heb ik mijn werkstuk een beetje op gebaseerd.

***

De bijdrage van Janny Buijs:



De rust en kleur als uitgangspunt.
Gebruikmakend van wat er nu op mijn tafel lag , voila , leven waar het licht in speelt.
Meer niet en ook niet minder.

***

De bijdrage van Willemien Moerman:


Soms lukt iets ineens, soms moet het werkje even blijven liggen.....
.grappig hoe er eerst totaal wat anders op dit papier stond en wel met een echte zon.
 Er vervolgens toch over heen "geschilderd" met gelato's
 en uiteindelijk is het dit tafereeltje geworden.
 Op mijn echte tekening is het oranje een vurige oranje lucht  en op de foto milder. 
Tja.... techniek helpt me vaak en soms minder naar tevredenheid. 
Prima zo.

***


De bijdrage van Annet Smorenburg:




***

De bijdrage van Liesbeth Libert:





***

De bijdrage van Agnes Macdaniel:



Links; een zelfgemaakte foto van een uitgebloeide paardenbloem.
Met kant (deels weggebrand) heb ik de naderende nacht verbeeld.
Het landschap zijn op papier genaaide breigarens.
 Rechts zijn transparante stofjes over elkaar heen geplakt 
en de onderkant is een rand van een kanten gordijn.
Het rijm is zelf bedacht.

***


De bijdrage van Mari-Anne Heerding:


‘Avondzon’ deed mij gelijk denken aan de reis van mijn leven naar Sri Lanka
 samen met mijn jongste zus. 
De avondzon wordt ook wel ‘Golden Hour’ genoemd en die heb ik daar intensief beleefd. 
Met deze fijne herinnering in gedachten ben ik aan het scheuren en plakken gegaan. 
Her voelt als af, maar soms voeg ik later toch nog wat toe. 

***



06 februari 2022

Beeldboek 'Weer of geen weer', deel 8

Naderend onweer

Heel in de verte nog
 rolt iemand van de trap
 Dronken verhuizer
 die de rommelzolder
 Volstapelt met duister
 rondkolkend huisraad
 Met bijl en snijbrander
 nadert hij ons interieur
 In de palm van zijn hand
 nu vlak boven ons
 Valt in een flits
 zijn plan te lezen.

J. Bernlef


Eerst een aantal bladzijdes afdrukken.
 Dan hebben we lekker veel materiaal om mee te werken.


Twee voor de achtergrond uitkiezen.
En dan de rest verscheuren.
 Probeer mooie brede scheurranden te krijgen.
Met al die vlakken bouw je het landschap op.


Een ruig landschap,
ook het huisje is van scheurmateriaal.
Ik moest denken aan de Schotse Hooglanden.


Een beetje laten afsteken tegen de duistere lucht.
Maar niet teveel, alles blijft in dezelfde sfeer.


Laat het flitsen,
onheilspellend,
met dat stevige stenen huis als focuspunt.

Hoe staat het er bij jou bij als het onweert?
Welke sfeer wil je weergeven?
Welk kleurgebruik roept het op?
Wie of wat ondergaat het onweer?

Veel plezier.
Lekker warm in je eigen huis aan zo'n werkstuk werken
heeft wel wat!

***

De bijdrage van Marlies van Wijngaarden:


Na een zonovergoten dag kan het behoorlijk spoken in een bergdorp. 

Dit keer mijn restanten monotypes gebruikt en een collage gemaakt.
 Door gebruik te maken van bestaande stukken geprint papier 
waren bepaalde kleuren niet beschikbaar 
en is de compositie anders  geworden dan mijn bedoeling was. 
Verder niet bijgewerkt. 

***

De bijdrage van Femia Spijkerman:


Een beetje kleuren, knippen, scheuren, plakken.
En weer wat geleerd:
 ik vind het leuk om een kunstwerk te (leren) maken van knipsels uit tijdschriften
 en die bij elkaar te voegen tot een mooi geheel.

***

De bijdrage van Liesbeth Libert:





***

De bijdrage van Annet Smorenburg:




***

De bijdrage van Mari-Anne Heerding:


Ik heb 4 lagen papier gescheurd en gebruikt. Ook 2 stencils, 
waarvan ik eentje gebruikte met houtvuller en verf. 
Op het water moest nog wat komen om diepte te creëren. Dus dat werd een bootje. 

***

De bijdrage van Henriëtte Brandenbarg


***

De bijdrage van Janny Vermaat:


Ik heb eerst diverse vellen geverfd met de gelli plate en toen gescheurd en geplakt.

***

De bijdrage van Trees van Rensch:

Ik heb het een en ander gescheurd.
Op de gelliplate en met acryl verf bewerkt .
Vind ik leuk om te doen.
En de bliksemflits met een witte pen er op getekend.



Onweer.

Begon het te onweren,
Op een van de benauwde juli dagen,

Kropen we als kind onder de tafel,
Met de veilig overhangende tafelsprei,

Terwijl moeder met palmtak en wijwater,
Het hele huis rondging om alle kamers te zegenen.

We telden de tijd tussen bliksemflits en donderslag,
Om de afstand tot het gevaar te meten .

Was het onweer voorbij, voelde het,
Alsof de hemel zich weer verzoen had met de aarde.

De lucht was gezuiverd, de angst verdwenen,
We ademde vrij.

***

De bijdrage van Els Morsink:


Geïnspireerd door de afdrukken met draad dit ook gebruikt 
en omdat ik bang ben voor onweer het gezicht erin verwerkt. 

***

De bijdrage van Willemien  Moerman:



Een somber dorpje met donderend onweer op komst. Geen gelliplate kwam er aan te pas.
Dit plaatje doet me denken aan kamperen in Franse dorpjes met enorme bliksemschichten,  verlichte landschappen. stortregen, lekkage, geultjes, gootjes,  kaplaarzen, blubber, natte kleren......wat soms een geweldige ervaring was en soms doodeng vanwege de knoerharde klappen.
 Maar daarna kwam altijd..... de zon!!
Dan is het nog wel erg rustig in dit dorp, wacht maar....

***

De bijdrage van Agnes Macdaniel:


Links is een papiercollage die later ingekleurd is
Rechts is textiel, eerst geverfd en daarna druppels naar beneden laten lopen.

***

De bijdrage van Janny Buijs:



onweer , onrust en drukte ..
Ermee bezig in m'n hoofd en toen met m'n geliefde gelliprints. 
'Ik kan vanbinnen in vrede zijn , wat er ook maar buiten mij gebeurt.' 
Die zin , gebruikt bij attitudinal healing-groepen , komt bij me op als ik ernaar kijk.
Oefenen maar - lesstof te over.. :-)

***