94. Misschien wel de laatste sneeuw...

93. Nog een keertje de ganzen...

Ze vliegen nog steeds!
Dit keer gecombineerd met een uitvouw-zon.
In de vensterbank schijnt het licht erg leuk langs de rand om de zon!
Zo'n simpel ding, zo'n leuk effect...

92. Ganzen.

Winterse wandeling langs de IJssel bij Voorst.
Het was ijskoud, maar leverde toch iets moois op...

*

91. Zo wil ik opstaan...

Zo wil ik opstaan:

Met een zonnestraal

die langzaam

mijn kamer verlicht

en een merel

die mij naar buiten roept,

waar een berk

het spel met schaduwtakken speelt,

terwijl klaver

glinsterend dauw rondstrooit

en het gras me ruisend toespreekt:

'Sta op, sta op, toe...

ik draag je zo graag

door de dag!'

Nog even de volgorde:

Papier vol geplakt met klaverplaatjes en er overheen gerold. Er bleef dus helemaal niets van de afbeeldingen over. Zelfs bij het uitknippen van de zon vergat ik dat hij toch echt ergens vast moet blijven zitten, wil hij kunnen uitklappen. Kortom: het duurde even voor ik op gang kwam.

De tekst was er al, onlangs op een vroege ochtend in mijn brein omhoog gekomen.

De lange strook waar ik op werkte in drieën geknipt en versprongen weer aan elkaar geplakt.

En uiteindelijk met een sjabloon de boel opgelicht en het 'takkenspel' aangebracht. Leuk woord trouwens.
Snap even niet waar de uitdrukking 'takkenwerk' vandaan komt, want dat sjabloneren van die takken was hartstikke leuk werk!
En nu maar wachten op dat voorjaar...