Klein boek om het licht heen, deel 7

 Laat je verrassen door wat ontstaat!

                                                ' Door de takken van de oude boom

schijnen de laatste zonnestralen

van de dag.

In het licht dansen allerlei vliegjes

hun ode aan de schepping.'

Heb jij misschien bij je basisbladen ook een vel, 
dat inspirerend is?
Dat gelijk je fantasie aan het werk zet?
Dat met een kleine toevoeging zomaar in je beeldboek past?

Het vel hierboven is in de eerste laag ontstaan.

Ik zie er gelijk een landschap in,

met een prachtige lucht,

vol licht.

Ik heb alleen de drie knotwilgjes toegevoegd

om een focuspunt te creëren.

Misschien is het leuk om je verhaal toe te voegen.

Dat geldt eigenlijk altijd wel, 

maar speciaal bij deze vrije les. 

Normaliter zouden we het project met een ontmoeting afsluiten,

maar dat wordt dit jaar lastig,

dus als je je verhaal wilt toevoegen, delen we zo de inspiratie.

Ik was trouwens eerst van plan deze les aan het eind te doen, maar dat is niet verstandig.

Dan heb je immers geen keuzemogelijkheden meer.

Hierna volgen nog 5 lessen.

Heel veel plezier met je eigen ingevingen,

ik ben heel benieuwd!

Groetjes,

Christine

***

De bijdrage van Els Morsink:

De rivier, de bergen en de lucht waren al aanwezig. Ook waar de vrouw op staat. 

De vraag is, steekt ze over, of blijft ze staan. 

Verrassend wat het wordt als je begint. 

Ik werk toch het liefst met een plaatje, dan dat ik een figuur zou moeten schilderen. 

Zal wel komen omdat ik graag collages maak.

 ***

De bijdrage van Annet Smorenburg

Deze twee bomen stonden er al.
Een donkere winterboom en een lichte lenteboom.
Mijn "schaduw" erin geplakt.
Het donker laat ik achter me en ben op weg naar het licht.

 

***

Twee bijdrages van Trees van Rensch hieronder:

Ik had de ondergrond klaar. toevallig stond er een boom op en een bankje.
Heb er een zon bij gemaakt en heb twee zusjes op het bankje gezet.
Vroeger zat ik veel met mijn zus onder een dikke boom  bij te kletsen.
Hier het gedichtje wat erbij hoort:

Zussen zijn als
Takken aan
Een boom ,wel
Groeien in andere
Richting, maar
Delen de zelfde
Wortels.

Vlieg in de wind
Laat me drijven
Op de wolken
Met de stroming
Van de wind
Laat me door het
Luchtruim dwalen
Zoals de gedachten
Van een kind
Onbevangen, speels en blij
Glimlach naar de zon
Zing in mijn hart
Eindelijk vrij.

***

De bijdrage van Annemie Hesen:

Deze opdracht was snel klaar.
Heb alleen nog wat grasjes getekend en 2 plaatjes geplakt.
Voor de boom heb ik verf weggewreven bij de eerste opdracht zodat dat plaatje weer tevoorschijn kwam..

De levensweg,

 
Samen lopen wij onze levensweg.
Soms is er zonneschijn, soms twijfel, soms hevige regen,
soms verdriet en soms een traan.
Soms gekwetst en onbegrepen op de plek van mijn innerlijke kind.
Soms geniet je van al het moois op je weg en ben je in het hier en nu.
Soms is het licht en soms is het donker.
 
Als wij aan het einde van onze weg samen op een bankje zitten,
kunnen genieten van de prachtige natuur, van de stilte en van elkaar,
dan is de verliefdheid die er was aan het begin van de weg
overgegaan in een diep intens houden van. 

***

De bijdrage van Willemien Moerman:

Ik vond niet direct een ondergrond die me tot inspiratie bracht voor de opdracht. Maar....niet getreurd, er volgt altijd wel  iets zoals je ziet. En dan nog wel een koninginnetje!  

Zit ze gevangen? of....loopt ze door een vliegengordijn? of...... door hangende takjes...of

***

De bijdrage van Marlies van Wijngaarden:

Takken gescheurd van papier, de vorm wordt dan wat grilliger, en een compositie van gemaakt. Hier over heen geschilderd. De vogel op een tak ontstond in eens. Tot slot stukken stof uitgeknipt (omdat ik het niet kan laten om iets van textiel te gebruiken).Het gebruik van diverse materialen vind ik verrassend en zorgen voor een mooie afwisseling. Soms gebruik ik mijn naaimachine om accenten aan te geven. In dit geval was mijn ondergrond te dik geworden door de lijm en het papier.  

 

***

De bijdrage van Janny Buijs:

Dit blad had haar kruin van takken al zo klaar en de mus op de postzegel vloog me deze week toe - de kleine 'boomkruin' lag op mijn tafel en toen was er opeens een affe bladzijde.

Een proces waarin ik me gestuurd voel door wat toevalt - 

het licht in de boom - 

stilstaan afgekort genoeg om er ook stilaan in te mogen lezen - 

de kijkende mus - 

het leven leeft me -

ik verwonder me

licht.

***

De bijdrage van Liesbeth Libert:

***

De bijdrage van Marian Meijerink:

***