JOURNALING: BEELDBOEKEN, SCHRIJVEN, TEKENEN, SCHILDEREN EN FOTOGRAFEREN SPEELS GECOMBINEERD.

JOURNALING AND MIXED MEDIA

BLOG VAN CHRISTINE VAN DER BURG


05 januari 2012

20. Vensters deel 2

Materiaal: canvasdoek, papier, acrylverf, zand, fineliner.

Het onderwerp 'Venster' is nog steeds actueel. Naarmate je verder in zo'n thema duikt komt het ook steeds dichterbij. Al werkend laat het steeds weer nieuwere lagen zien, lagen die tot dan onbewust waren. Je maakt letterlijk iets 'zichtbaar', waardoor het erkend wordt en kan gaan stromen.



Om dit proces op gang te brengen begin ik altijd met een hele natte laag, waarin de verf kan vloeien. Je gevoelsstroom komt op gang.


Van een vorig item (Het verhaal van 6 stempels)gebruik ik de sjabloon nog een keer.

Na wit kies ik blauw. Waarom? Ik wil contrast in het schilderij. De gele warme kleur heeft een tegenhanger nodig. Ik wil naar een spanningsveld dat wellicht een spanningsveld in mijzelf omhoogbrengt. Dit klinkt trouwens ernstiger dan het is. Een spannend contrast creëren is ook spannend in de vorm van plezierig, nieuwgierig makend, uitdagend.
Ik wil meer dan leuke plaatjes...

Ha! Nog een contrast erbij: dekkende verf eroverheen. Afdekken om straks weer zichtbaar te maken. Het thema 'Venster' gaat niet alleen over licht en stralen, doorkijkjes en openingen! Nee, er is ook afdekking, dicht zitten, geen zicht hebben. Dat wil ik ervaren, erin brengen, zichtbaar maken.

O, heerlijk, ik mag poetsen. Door er steeds met een natte lap over te gaan komt het licht weer te voorschijn. Je moet dit echt gewoon zelf ervaren om mee te krijgen hoe lekker dat voelt. Je schept ruimte in een dikke brij. Net zoals inzicht verruimend is wanneer je bijvoorbeeld zicht krijgt op vastzittende ideeën.
"O, zit dat zo! Nu snap ik waarom ik altijd... Het is een oud patroon... Ach ja, wat logisch dat ik zo reageer..."

Een inzicht gaat altijd gepaard met ruimte. Je wordt opener en krijgt veel meer keuzemogelijkheden, omdat je vertrouwde reflexen die je niet meer dienen doorziet.
Zo, wat wrijven met een natte lap al niet oplevert.



Nog wat zand toegevoegd en bruin geschilderd, zodat er dichtheid én openheid ontstaat.
Nu fotograferen en uitprinten. Er gaat helaas iets van de oorspronkelijke kracht verloen, maar ik heb nu wel een basis waar ik probleemloos in schrijf.
Al werkend zijn er woorden omhoog gekomen die ik met fineliner erin zet.

De tekst is een doordenker voor de liefhebber:

'Lange tijd
probeerde ik tevergeefs
het venster
van mijn jeugd
schoon te wassen,

tot ik doorkreeg
dat ik beter
het venster
gewoon
open kon zetten...'

2 opmerkingen:

Stineke zei

een waarheid die ook ik kort geleden ontdekte.
Is deze tekst van jezelf?

Christine zei

Jazeker.
Wat een opluchting niet?
Maar ik stap nog steeds in oude patronen zonder dat ik het doorheb...