JOURNALING: BEELDBOEKEN, SCHRIJVEN, TEKENEN, SCHILDEREN EN FOTOGRAFEREN SPEELS GECOMBINEERD.

JOURNALING AND MIXED MEDIA

BLOG VAN CHRISTINE VAN DER BURG


31 maart 2015

126.9 De stand van de maan. En een uitnodiging om bij elkaar te komen...

Aangezien het buiten hevig stormt, staat mijn hoofd niet zo naar zon. Deze keer maak ik de maanpagina af, waar het slaapliedje in het vouwwerkje een plekje krijgt. En ook de standen van de maan wil ik nog een plekje geven.

1. Bij de Xenos lagen klosjes met kant. Dat zag er lekker oubollig uit. Wel passend onder het vouwwerkje.



2.
 In de hoeken van de pagina's schilder ik de maanstanden. Waar geef jij ze een plekje?

3. 
Welke maanstand vind jij leuk? Die kun je aan de rechterkant bijvoorbeeld groot in beeld brengen. Woont er een mannetje op die maan? Hangt er iets aan? Of heeft hij een gezicht?
Ik kies voor een slapend kindje.
De maan vul ik met knoopjes. Waar vul jij hem mee?






Nu is het een mooi geheel geworden.




Ik ben benieuwd naar jullie oplossingen en invulling voor dit thema.



Verder leek het me heel leuk om een keer bij elkaar te komen en elkaars werk te bekijken. Het hoeft niet af te zijn. Maar het is wel enig om in het echt te zien wat hier zoal voorbij is gekomen.

Je bent daarom van harte welkom op dinsdagmiddag 23 juni, om 14.30 uur, hier bij mij in Lieren, in het atelier. Mocht je wel willen komen, maar komt het niet uit, geef dat dan even door. Misschien kunnen we schuiven.


Ben je zelfs nog niet begonnen, maar heb je wel zin om alsnog te beginnen?
Ook dan ben je welkom om inspiratie op te doen.

Ook kun je dan alvast een kijkje nemen in het volgende beeldboek, dat na de zomer gestalte krijgt.
Dat wordt veel vrijer en ook anders opgebouwd. Eerst wordt het boek in elkaar gestikt en er wordt ook aan meerdere pagina's gelijk gewerkt.
De basis wordt gemaakt van dat bruine papier dat onderin die lege bananendozen zit.
Ja, dat papier met die gaatjes erin.
Je hebt twee grote vellen nodig, dus als je ze tegenkomt... alvast maar meenemen.

Het thema van het nieuwe beeldboek wordt: Art Mail / Heart Mail
Een boek met allerlei envelopjes, kunstig bewerkt en gevuld met veel harten...
Nieuwsgierig?

De start van dat beeldboek duurt nog een tijdje en er zal ook meer tijd tussen de lessen in zitten.
Maar het lijkt me ook leuk om op die middag samen te brainstormen over de start, hoe vaak, etc.
Dus wil je straks, na de zomer, misschien meedoen en ben je nieuwsgierig? Welkom!
Laat me even weten of je komt.

***




Van Els Morsink komt dit Engelse slaapliedje in een hartvormig vouwwerkje:





En Annet Smorenburg heeft zelfs haar originele beer toegevoegd bij het aloude 'slaapkindje slaap'.



En van Marian Meijerink kwam dit werkstuk met mooi detail: 









21 maart 2015

126.8 Slaap als een roos...

Berceuse Nr. 2

Slaap als een reus
slaap als een roos
slaap als een reus van een roos
reuzeke
rozeke
zoetekoeksdozeke
doe de deur dicht van de doos
Ik slaap.

Paul van Ostayen

Vandaag weer een klein item tussendoor. Een prachtig slaapliedje. Een liedje dat vraagt om een klein gevouwen doosje. Niet te dik, anders past het niet lekker in het beeldboek. Maar eentje met een maantje erop, en dat echt open en dicht kan. Dus vouwen maar.

1. Dit is het principe. Ik heb het even op ruitjespapier getekend. De maat kun je aanpassen aan de pagina van je beeldboek. 




2. Zo vouw je hem:






3. Als je een proefje maakt op wit papier, kun je hem omtrekken op het papier dat je uiteindelijk gebruikt. Papier dat kleurt bij de basispagina waar je hem straks opplakt. Ik vond een mooi papiertje in een bibliotheekboek over 'Zijde'. Stond bij de te kopen, afgeschreven boeken in de bibliotheek.



4. Daar heb ik hem uitgeknipt, gevouwen en uiteindelijk het rondje bovenop zachtgeel geschilderd. De pagina wordt de volgende keer, gelijk met de rechterkant verder uitgewerkt. Ja, met die knoopjes erbij. Het beeldboek vordert al goed. We naderen de laatste stapjes.





5.  In hetzelfde boek een vel vol roosjes. Wat ben ik toch een boffer. Soms komen dingen zomaar op je pad. Omdat het vel zo enorm dik en glanzend is, heb ik het gekopieerd. Even zoeken naar een slapend kindje. Dat van het internet gehaald. Op het rozenpapier geplakt en de tekst eronder. Dat kan dubbelgevouwen in het doosje.




6. Wat is jouw slaapliedje? Heb je er eentje van vroeger? Of verzin je zelf wat lieve woorden? Hoe gaat jouw omslag eruit zien? En wie voeg je toe aan dat liedje? Een mannetje op de maan? Een vrouw met een kindje op haar armen? Misschien een babyfoto uit je eigen album?

7. En vouw je een doosje? Of heb je er nog eentje liggen die je kunt bewerken? Of verzin je een heel andere verpakking? Ik ben heel benieuwd naar jullie avonturen...


***


Els Morsink maakte een hartvormig vouwwerkje. Een engels kerstliedje begeleid de foto.
















***



14 maart 2015

126.7 Sweet moon.

'Sweet moon, 
light my way home...'

1.
Hoe ziet het huisje eruit, waar jij thuis wilt komen? En hoe ziet de maan er uit?
Ik heb nog wat stof met hartjes erin. Die gebruik ik ervoor.




2.
En nu maar golven door dat landschap. Golfjes papier, stofjes en decoratiemateriaal. Het ene transparanter dan het andere. Bij de Xenos kocht ik dit pakketje:


3.
Een paar boompjes van grappig cadeaupapier:


4.
En het golvende weggetje van de maan naar het huisje is van dat vliesdoek, dat bloemisten om boeketten heen doen.


5.
Een mooi draadje past er ook goed bij. Links en rechts een beetje laten uitsteken. Als straks het boek 'gebonden' wordt, is het leuk als er wat uitsteekt.


6.
Zal ik de kraaltjes met draad vastzetten? Nee, toch maar gewoon in de lijm strooien. Die lijmt droogt straks onzichtbaar op.





7.
Leuk, ineens een pagina met veel textiel. O ja, voor de laatste pagina over de maan, dus over een week of drie, wil ik knoopjes gebruiken. Ik denk gewone witte knoopjes. Dus op naar de kringloop. Hier in de straat zit een kleine kringloop waar je voor een euro een overhemd koopt. Met een beetje geluk is de stof te gebruiken in quilts en zitten er een heleboel knoopjes aan...

Veel plezier met het item.



*****

Van Marian Meijerink kwam de volgende binnen, vol mooie details:




En Els Morsink maakte een prachtige sfeer:




En Annet Smorenburg gebruikte ook weer veel verrassend materiaal:

















07 maart 2015

126.6 Gedichten.

Inmiddels komen er ook afbeeldingen van Annet Smorenburg binnen. Bedankt Annet!
Dus als je nog meer inspiratie wilt, scrol dan weer even door het blog.

Ik hoorde wel van twee kanten dat de lessen erg kort op elkaar volgen. Daar is natuurlijk wat aan te doen.
Deze week dan geen nieuw item?
Nee hoor! Maar eentje die je wel of niet kunt doen. Die losstaat van het beeldboek, maar er toch bijhoort. 

Wat gaan we doen?

Gedichten delen over de zon en de maan.


En die gedichten kun je herschrijven door bijvoorbeeld steeds het eerste woord te nemen en de zin anders af te maken.
Maar je kunt ze ook op een mooi stukje papier schrijven. Of ze op zelfgemaakte labels plakken. Voor die labels gebruik je misschien wat van je restpapier. Dan bevestigen we ze straks in het beeldboek. Doe je het niet, maar neem je even pauze, dan is er niets aan de hand.

Stuur me jouw gedichten, dan zet ik ze hierbij.
Dat wordt vast een mooie verzameling...




 ***



De labels van Marian Meijerink zien er prachtig uit!



'Ik heb een gedicht  van Rik Holwerda gebruikt dat dekt de hele lading.  

De labels zijn restjes van de bladzijden geplakt op stof en daarna omrand met een siersteek'.


***

De labels van Annet Smorenburg zijn ook al zo verrassend van vorm:




***

En deze zijn van Els Morsink:


Zomerzon

Zon, zon, zonnetje,
schijn op mijn balkonnetje,
schijn op de bomen van t plantsoen,
zonnetje, zonnetje, wil je 't doen?
zomerzon zal zalig wezen, zomerzon zal jou genezen.
Schijn op mijn armen,
schijn op mijn kruin,
schijn op mijn bolletje
dan word ik bruin.

Zon, zon, zonnetje,
 'k heb een nieuw japonnetje.
Als ik ga wand-len op de hei,
zonnetje, zonnetje, kom er bij.
Als ik door het veld ga dwalen,
zie ik graag jouw gouden stralen.
Schijn op de bossen,
schijn op het duin,
schijn op mijn bolletje
dan word ik bruin.

Herman Broekhuizen.

***


Zo lang het licht is kunnen we
niet anders doen dan op de avond wachten
en moed verzamelen voor het geval
het donker ons alleen laat met
het rad van avontuur van de gedachten.

Ellen Warmond

***

Herschreven ziet het er bijvoorbeeld zo uit:

Zo lang gewacht op de lente
niet anders dan andere jaren
en toch steeds weer
 dat verlangen naar licht.
Het donker van de winter aarzelt
 nog een laatste moment, 
maar onontkoombaar wendt
het rad van de seizoenen 
zich naar de zon.

***


Finale

Er rest mij soms maar deze éne behoefte,
te rusten,
en met een bloem tussen mijn tenen
en een ring van zonlicht op een knie
niets te zijn.

Pierre Kemp

***

In een landschap

Hier wordt de oude wildernis
jong omdat
kinderen en bloemen
hier kunnen spelen,
omdat een opening, dat is de zon,
hier uitzicht geeft op
licht zoals ook
in de nerven van de bladeren trilt.

Hans Andreus

***

Het vogellied is de echo
van het morgenlicht,
welke de aarde teruggeeft.

Tagore

***

Ontsteek in mijn hart de avondster
der rust en laat dan de
nacht tot mij van liefde fluisteren.

Tagore

***

Tijd is geen lijn, maar een kring:
dezelfde zachte schemering
doet de dag open en weer dicht.
De laatste ster geeft als eerste weer licht.
Soms lijkt het voorjaar terug te komen
in de oktoberbomen.

Willem Wilmink

***

Vandaag moest ik God na kunnen doen door
gekleurd papier te plakken op karton,
de lichtste stukken voor
en dan 't geheel te dragen door de zon.
Daarbij te zingen wat mijn dwaas verstand verzon,
sinds ik het licht, de kleuren horen kon.

Pierre Kemp

***

Van Els Morsink ontving ik de volgende:


In de zonneschijn

In de zonneschijn, in de zonneschijn
hangen kleren aan de waslijn,
in de zonneschijn, in de zonneschijn,
zal de was wel lekker droog zijn,
want hemdjes en broekjes en lakens en doekjes
en kousen op een rij,
ze wap-'ren en waaien,
ze klap-'ren en draaien,
zo lustig en vrij,
ze zwaaien naar mij.

Herman Broekhuizen

***

Zondagmorgen

De zon begint met muntjes licht
te spelen op het beddelaken;
de dag is argeloos van gezicht
en stemmen in het huis ontwaken.
De aanslag van een zachte lach,
en van een kind het pril geschater
op de ondertoon van plonzend water:
Zij heft het naar de nieuwe dag.

Ida Gerhardt

***

Twee paarden stonden tegenover elkaar:
Het was lente en zomer tegelijk.

Tegenover en naast elkaar
lente en zomer tegelijk.
Twee paarden met hun hoofd
tegen de hals van de ander.

Verloren in de warmte
van het andere lijf
kijkend naar de horizon.

Zo staan en het gras vergeten.

Remco Ekkers

***

Voor Charlotte  ( naar John Clare 1832)

De boer weet hoe laat het is want hij hoort loeien,
hij neemt zijn stok, zijn jas en stapt naar de koeien.

Zijn hondje komt voor zijn klompen trippen
en verjaagd de haan en diens zeventien kippen.

De zwaluwen vliegen laag, bijna in de boer zijn haar
en zitten dan naast elkaar op een tak van de hazelaar.

De koeien kijken op, zij horen de boer van verre zingen
en vreten nog gauw wat gras en nog nattere dingen.

De regen is voorbij, de zon zakt zachtjes op haar zij.
Zij lijkt te willen blijven liggen op één dij.

Maar dan moet ook de zon gaan slapen, zoals de motten
de regenboog, de mol en alle twee de ogen van Charlotte.

Hugo Claus

***

Maanlicht

Mijn kamer, waar ik argeloos
daar straks kwam binnen loopen,
verlangende alleen te zijn,
waar ik mij veilig dacht,
was mij door 't felle avondlicht
ontvreemd, dat door het open-
geslagen venster binnenkwam
uit klaren zomernacht.
O, dat gewetenlooze licht!
Dat rustig lag te slapen
op 't koele bed, waar ik zoo graag
mijn hoofd verbergen ging,
en dat mijn lieve kamer in
een lichtgrot had herschapen,
waar ieder ding mij vreemd en koud
en zwijgend ontving.

Jaqueline E. van der Waals
Uit: Nieuwe Verzen. 1909

***