Vandaag maar weer eens de Verzamelde Gedichten van Hans Andreus gepakt.
Daar valt altijd iets moois in te vinden.
Ik ben vooral een liefhebber van zijn 'licht-gedichten'.
Maar de zon is bijna weg en het is inmiddels erg koud.
Een passende foto maken wordt dan moeilijk.
Dus het wordt een ander gedicht,
genaamd 'Sprookje voor armen van geest'.
Dat is zo mooi gezegd:
'En ik leefde
nog lang en gelukkig
met haast niets
dat ik wou...'
Als je dat kunt ben je volgens mij erg rijk...
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten